نبردحق و باطل را پایانی نیست، تا حق، حاکمییت مطلقه یابد.

(کربلا)، حلقه‏ای از حلقات زنجیره مبارزه حق و باطل بود.

و خون شهیدان‏کربلا، هنوز بدون انتقال مانده است، تا آنکه مهدی علیه‏السلام قیام کند، و در رکابش یارانی جان برکف و شهادت‏طلب‏و قویدل و آهنین اراده و مومن و صبور و بصیر، به خوانخواهی آن مظلومان برخیزند.

چه توفیقی است جهاد در این راه، و در رکاب امام منتظر.

تعالیم زیارتنامه‏ها،تداوم این راه‏را می‏آموزد، و اوج پرشکوه این خط را عصر ان موعد نشان مدهد.

زائر، هم‏آرزومند است و هم خواستار، که آن روزگار درخشان را دریابد و خوانخواه شهیدان کربلا باشد.

در (زیارت‏عاشورا) زائر چنین می‏گوید:(خطاب به حسین و یاران شهیدش) ((و ان یرزقنی طلب ثارکم مع امام هدی ظاهر ناطق بالحق منکم)) (مفاتیح‏الجنان، زیارت عاشورا، ص 457.) از خدا می‏خواهم که خونخواهی شما را، در رکاب امام هدایتگر و آشکار و حقگویی از شما خاندان، روزی‏ام کند.

و در جای دیگر می‏طلبد:

((اللهم اجعلنا من‏الطالبین بثاره مع امام عدل تعز به الاسلام و اهله)) (مفاتیح الجنان، زیارت عاشورای غیر معروفه، ص 467.) خدایا ما را از خونخواهان حسین علیه‏السلام قرار بده، در رکاب پیشوای دادگری که عزت‏بخش اسلام و مسلمین باشد.و در (زیارت عاشورای) غیر معروفه، از آن پیشوا، که پرچمدار این خونخواهی مقدس است، با اسم و رسم، نام برده می‏شود:

((و ان یوفقنی‏للطلب بثارکم مع الامام المنتظر الهادی من آل محمد)).

(مفاتیح‏الجنان، ص 464).

این خونخواهی‏از کارهای مهم آن حضرت است.در ((دعای ندبه)) که نوعی نیایش‏عاشقانه و پرسوز و گدار و گفتگوی پر اشتیاق با مهدی علیه‏السلام است، خطاب به آن امام می‏خوانیم:

((این الطالب بذحول‏الانبیاء و ابناء الانبیاء، این الطالب بدم المقتول (مفاتیح‏الجنان، دعای ندبه، ص 535).کجاست، خونخواه پیامبران و پیامبرزادگان؟

کجاست خونخواه کشته دشت کربلا؟

او نه تنها خونخواه‏شهدای کربلا، بلکه همه خونهای به ناحق ریخته حق پویان و حق جویان تاریخ است و پیروانش نیز راهی این راهند و سربازان امام زمان (عج) به فرموده حضرت صادق علیه‏السلام، خدا ترس و شهادت طلبند و شعارشان:((یا لثارات الحسین)) است (= بیائید به طلب خون حسین) (بحارالانوار، ج 52، ص 308 (چاپ بیروت) ((این شعار شور آور، از ظهر عاشورا، از درون خاک خونین کربلا برخاست و در جام خورشید ریخت و به همه چیز رنگ خون زد، شفق خونبار را بیاراست و فجر بیدار را بیاکندو در کوههای و هامونها و دشتها و جنگلها و نهرها و دریاها و در آبادیها و شهرها و روستاها و دهها، در همه جا و همه چیز بگسترد و همه جا و همه وقت، خونها را به جوش آورد و نهضتها را شکل داد.این شعار است که همه جا را کربلا کرده است و همه ماه را محرم و همه روز را عاشورا و همین شعار است که بر پرچم شورشیان دوران شورش بزرگ، شورش مهدی علیه‏السلام نیز نقش خواهد بست.)) (خورشید مغرب، محمدرضا حکیمی، ص 410).

پس دوستداران‏او هم که در مقام زیارت می‏ایستند و او را به این صفت می‏ستایند و آرزومند جهاد در رکاب او برای خونخواهی سیدالشهدا و همه شهیدان‏مظلومند، باید در موضع و تعهد اجتماعی چنین باشند، یعنی خون آشنا و دشمن ستیز و حق‏طلب و پا در رکاب و سلاح برکف!....در رکاب مهدی علیه‏السلام حکومت عدل‏گستر حضرت مهدی علیه‏السلام زیباست.

درک آن دوران گرانقدر، سعادت است و آرزوی دیدار آن ایام، ارزشی والاست.

و...انتظار برای‏آن دوره، عبادت است، البته انتظاری تعهد آفرین و عمل زا و زمینه‏ساز.

در ((زیارت جامعه)) می‏خوانیم:

((معترف‏بکم، مصدق برجعتکم، منتظر لامرکم، مرتقب لدولتکم...)) (مفاتیح، زیارت جامعه، ص 548).

من شمارا به امامت می‏شناسم، به بازگشت شما را باور دارم، منتظر حکومت شما و چشم به راه دولت شمایم.

چشم انتظارتشکیل دولت مهدی علیه‏السلام بودن، از تلاش و جهاد برای زمینه‏سازی آن حکومت، جدا نیست.

هم باید زمینه‏چینی‏و تمهید مقدمات برای آن روزگار کرد.هم در عصر امام، باید در دولت او خدمت و فعالیت داشت.و هم در رکابش، حتی برای بذل جان آماده بود.انتظار ظهور آن حضرت، باید همراه با فراهم کردن اسباب و معدات و زمینه‏های لازم و یاریها و امکانات شایسته و بایسته است.

زائر، خطاب به امام‏زمان علیه‏السلام می‏گوید:((نصرتی معده لکم و مودتی خالصه لکم)).(مفاتیح‏الجنان، زیارت امام زمان علیه‏السلام (آداب سرداب مطهر) ص 524).یاری‏ام، آماده برای شما و دوستی‏ام، خالص برای شماست.

و نیز:((و اجعلنی‏اللهم من انصاره و اعوانه و اتباعه و شیعته).

(مفاتیح‏الجنان، ص 525).

خدایامرا از یاران و پیروان گوش به فرمان آن حضرت قرار بده.

درزیارت دیگری از آموزشهای حضرت رضا علیه‏السلام در باب زیارت امام غایب می‏گوئیم:

((خدایا!مارا در حزب آن حضرت قرار بده، از آنانکه فرمان او را می‏کنند، همراه او مقاومت دارند، با خیرخواهی برای وی، رضایت تو را می‏جویند، تا آنکه در قیامت، ما را در زمره یاران و پیروان و تقویت کنندگان حکومتش برانگیزی..)).(مفاتیح‏الجنان، باب زیارتهای حضرت ولی عصر علیه‏السلام، ص 542.) باز، در زیارتی دیگر، خطاب به آن امید دلها و منجی انسانها می‏گوییم:

((ای مولای‏من!اگر پیش از ظهورت مرگم فرا رسد، تو و پدران پاک و بزرگوارت را در پیشگاه خداوند وسیله و واسطه قرار می‏دهم تا هنگام ظهورت و تشکسل دولتت، مرا بار دیگر به دنیا برگرداند، تا به خواسته و آرمان خودم از راه طاعت تو برسم)).(مفاتیح‏الجنان، ص 527).

آرزوی بازگشت به‏دنیا در روزگار ظهور او، باید همراه با آماده‏سازی روح و اراده برای آن دوران باشد و زمینه‏سازی اجتماعی برای آمدن آن عدل‏گستر و حجت غایب پروردگار.

به اینگونه است که‏می‏بینم انتظار، با تنبلی و بی‏حوصلگی و بی‏تفاوتی و بیعاری سازگار نیست.

((...انتظار،یک بسیج عمومی است،.... همیشه آماده، از نظر قدرت‏های ایمانی و روحی، نیروهای بدنی و سلاحی، تمرینهای عملی و نظامی، پرورشهای‏اخلاقی و اجتماعی، سازماندهیهای سیاسی و مرامی.... و همواره در سنگر، سنگر مبارزه با تمایلات نفسانی، با سستیهای تکلیفی، بافتورهای موضعی، سنگر مبارزه با ذلت پذیری و استعمار زدگی، مبارزه با تطاول و ستم و انحراف، مبارزه با زیر بار کفر رفتن و برده دیگران شدن و سلطه یهود و نصاری و ملحدان را پذیرفتن و قدرتهای ناحق را تحمل کردن.این آمادگی عمومی و همیشگی، جوهر اصلی انتظار است...)) (خورشید مغرب، ص 366.تاءکید می‏شود فصل زیبا و پرمحتوا و سازنده ( (انتظار)) را از این کتاب (صفحات 330 تا 433) مطالعه کنید.

زائری که‏مشتاق حضور و جهاد در رکاب مهدی علیه‏السلام است، باید لیاقتهای‏مورد نیاز را از هم اکنون در خود فراهم آورد، وگرنه این شوق، به تنهایی او را به جایی نمی‏رساند.

زائر شهادت طلب شهادت، حد اعلای کمال انسان است.

و چه زیبا که در رکاب ((مهدی موعود)) باشد، و در راه احقاق حق و گسترش عدل بر گسترده زمین !در زیارتها، روی عنصر (شهادت‏طلبی) و آرزوی جهاد و شهادت، پیش روی امام زمان و در رکاب آن عزیز، تاءکید فراوان شده است.و این در پی آن خواسته ارزشمند زنده شدن و رجعت در روزگار امام عصر است.در این مورد هم به فقراتی از متون زیارتی‏اشاره می‏کنیم:در زیارتی خطاب به امام زمان علیه‏السلام آمده است:

((باگذشت زمانهاو عمرها، یقین من در باره تو بیشتر و عشقم افزونتر می‏شودو منتظر و چشم به راهم تا در پیش رویت جهاد کنم و جان و مال و ف رزندان و خانواده و هر چه را دارم، در اطاعت فرمانت فدا کنم:

((متوقعا و منتظراو لجهادی بین یدیک مترقبا فاءبذل نفسی و مالی و ولدی و اهلی و جمیع ما خولنی ربی بین یدیک)).

(مفاتیح‏الجنان،ص 527، زیارت آن حضرت در سرداب مقدس:(فان ادرکت ایامک‏الزاهره و اعلامک الباهره فیها فهااناذا، عبدک المتصرف بین امرک و نهیک، ارجو به الشهاده بین یدیک یامولای و الفوز لدیک).

و در ادامه، آرزو شهادت در رکابش به این صورت بیان شده است:

((اگر دوران درخشان‏حکومت و فرمانروایی تو را درک کردم، در آن هنگام، من بنده‏گوش به فرمان تو، به امر و نهی تو فعالیت می‏کنم و امید شهادت در رکاب تو و کامیابی نزد تو را دارم)).(مفاتیح‏الجنان، ص 527، زیارت آن حضرت در سرداب مقدس:(فان ادرکت ایامک الزاهره و اعلامک الباهره‏فیها فهااناذا، عبدک المتصرف بین امرک و نهیک، ارجو به الشهاده بین یدیک یامولای و الفوز لدیک).

در زیارت هر روزه آن حضرت آمده است:

((خدایا!مرااز یاران و پیروان و مدافعان او قرار بده، خدایا توفیق هادت مشتاقانه در پیش روی او را به من ارزانی دار، در صف و جمعی که در قرائت آنان را ستوده و گفته‏ای:صفی همچون بنیانی استوار...)) (واجعلنی‏من انصاره واشیاعه و الذابین عنه و اجعلنی من المستشهدین بین‏یدیه طائعا غیر مکره فی الصف الذی نعت اهله فی کتابک فقلت:( (صفا کانهم بنیان مرصوص)).(مفاتیح الجنان، ص 538).

در زیارت آن حضرت در روز جمعه آمده است:

((می‏خواهم که‏خداوند مرا از یاری کنندگان تو بر ضد دشمنانت قرار دهد، و در زمره هوادارنت، مرا از شهیدان در برابرت قرار دهد))(ان یجعلنی من الناصرین‏لک علی اعدائک و المستشهدین بین یدیک فی جمله اولیائک (مفاتیح الجنان، ص 59).

در دعای عهد، می‏خوانیم:

((خدایا، به هنگام‏ظهورش، مرا از قبر، برون آر، در حالی که کفن پوشیده و شمشیرآخته و نیزه برگرفته باشم و ندای آن دعوت‏گر در شهر و بیابان را ( (لبیک)) گفته باشم)).(اخرجنی من قبری موتزرا کفنی شاهرا سیفی‏مجردا قناتی ملبیا دعوه‏الداعی فی الحاضر و البادی.(مفاتیح الجنان، دعای عهد، ص 540).

در فرازی دیگر،عاشقانه و شهادت طلبانه، در زیارت آن موعود امتها و ذخیره الهی برای نجات بشریت، می‏گوییم:

اللهم کما جعلت‏قلبی بذکره معمورا فاجعل سلاحی بنصرته مشهورا.و ان حال‏بینی و بین لقائه الموت - الذی جعلته علی عبادک حتما و اقتدرت به علی‏خلیقتک رغما - فابعثنی عند خروجه ظاهرا من حفرتی موتزرا کفنی حتی‏اجاهد بین یدیه فی الصف الذی اثنیت علی اهله فی کتابک فقلت:( (کانهم بنیان مرصوص)) (مفاتیح الجنان، ص 528) خدایا...

همچنانکه دلم‏را به یاد مهدی آباد کردی و مرا زنده دل ساختی، سلاح مرا نیز در راه یاری او آخته ساز.

اگر مرگ،که برای همه است و نشانه قدرت توست میان من و دیدارش جدایی انداخت، خدایا، هنگام ظهورش مرا زنده کن، تا سر از گور بردارم، و کفن خود را بر کمر بندم و در رکاب او پیکار کنم، در همان صفی که در قرآن‏آنان را ستوده‏ای:((صفی که اهل آن، همچون بنیانی پولادین‏اند)).

آری...این‏است حماسه و روح ((شهادت‏طلبی))، که ائمه ما، در متن زیارتنامه‏ها، به ما آموخته‏اند...

آیا با تخریب قبر، می‏توان الهام معنوی و روحی را از تربت سیدالشهدا گرفت؟آیا با حمله و هجوم به مزارات معصومین، می‏توان عقیده و ایمان به آنان را از مردم سلب کرد؟

تجربه‏و تاریخ نشان داده است که حکام ستمگر در این مورد، هرگز موفق نبوده‏اند.ا.