< رسـول گرامى اسلام (ص ) به مهمانى دعوت شده بود با گروهى از اصحاب به میهمانى مى رفت درراه امام حسین (ص ) را دید که در کوچه بازى مى کند, پیش رفت تا او را بگیرد, ولى او کودکانه گریخت وهر چه حضرت به دنبال او رفت , او به سوى دیگرى جست و آن حضرت همچنان خنده کـنـان او را دنـبـال مـى کرد تا او را گرفت آن گاه دستى بر پس گردن و دستى در زیر چانه او گرفته دهان بر دهانش گذاشت واو را بوسید.
و بـعد فرمود: حسین از من است و من از حسینم , خدا دوست بدارد کسى را که حسین را دوست دارد ((9)) .
زیـد بـن حـارثـه نقل مى کند: مى خواستم براى انجام کارى خدمت رسول خدا(ص ) برسم شبانه بـه مـنـزل آن حـضـرت رفتم و درب خانه را کوبیدم پیامبر در حالى که چیزى در زیر عباى خود داشـت , بـیـرون آمد پس از آن که کارم تمام شد, پرسیدم : اى رسول خدا! چه همراه دارى ؟
عباى خـویـش را بـه کـنـار زد وحـسن و حسین را که در برگرفته بود به من نشان داد و فرمود: اینان فرزندان من و فرزندان دختر من هستندآن گاه رو به آسمان کرد و فرمود:.
اللهم انک تعلم انى احبهما فاحبهما و احب من یحبهما.
خدایا! تو مى دانى که من این دو را دوست دارم , پس آنها را دوست بدار و دوست بدارهر کس آن دو را دوست بدارد ((10)) .
سـلـمـان فـارسـى نـیز از پیامبر اکرم در خصوص امام حسین و امام حسین روایت کرده است که فرمود:.
من احبهما احببته و من احببته احبه اللّه و من احبه اللّه ادخله جنات النعیم , و من ابغضهما اوبغى علیهما ابغضته و من ابغضته ابغضه اللّه و من ابغضه اللّه ادخله نار جهنم و له عذاب مقیم .
هـر کس فرزندانم حسن و حسین را دوست بدارد, من او را دوست دارم و هر کس من اورا دوست بـدارم , خـداونـد او را دوست دارد و هر کس خدا او را دوست بدارد به بهشت هاى پر از نعمت وارد خواهد شد اما هر کس آن دو را دشمن بدارد و بر آنها ستم روادارد, من او را دشمن خواهم داشت و هر کس من او را دشمن دارم , خداوند او را دشمن دارد و به آتش جهنم در افکند و در عذاب پایدار بماند ((11)) .
ایـن عـلاقـه و عنایت ویژه پیامبر اکرم (ص ) به امام حسین (ع ) و اهل بیت (ع ) را صرفا نمى توان به یک رابطه عاطفى و علاقه خویشاوندى حمل کرد مضامین روایاتى که در کتب فریقین فراوان نقل شـده اسـت , نـشـان مى دهد که رسول خدا(ص ) با اطلاع و آگاهى از مسیر آینده جامعه اسلامى , مـى خـواستندبدین وسیله راه حق و باطل را به روشنى از یکدیگر تفکیک و متمایز سازند در واقع پـیـامـبـر اکرم با این سخنان گویا همه دشمنى ها و کینه توزى هایى را که در آینده بر ضد خاندان نبوت انجام خواهد شد, براى حق پویان و حقیقت طلبان پیش گویى مى کردند شاید از این روست کـه در روایـات دیگر, رسول خداصریحا از جنگ و پیکار بااهل بیت یاد کرده است و جنگ باایشان را همچون جنگ با خودش دانسته است .
دانـشـمـندان برجسته اهل سنت از زید بن ارقم و ابوهریره و دیگران روایت کرده اند که پیامبر در هـنـگام فوت , آن گاه که در بستر بیمارى افتاده بود, رو به على و فاطمه و حسن و حسین کرد و فـرمـود: ((انـا حـرب لـمن حاربکم و سلم لمن سالمکم , یعنى : من با هر کس که با شما بجنگد در جنگ خواهم بود و با هر کس با شما دوستى کند دوست خواهم بود)) ((12)).
ایـن عـبارت بارها و بارها از سوى پیامبر اکرم در شان اهل بیت گرامیش صادر شده است ((13)) ازجـمـله نقل کرده اند که آن حضرت بارها رو به خانه على و فاطمه و حسن و حسین مى ایستاد و مـى فـرمـود:((انــا حرب لمن حاربتم و سلم لمن سالمتم , یعنى مى جنگم با هر کس که شما با او بجنگید و دوستى مى کنم با هر کس که شما با او دوستى کنید)).
بـرا بن عازب روایت کرده است که رسول اکرم (ص ) در مورد امام حسین (ع ) فرمود: ((هذا منى و انامنه و هو محرم علیه ما یحرم على , یعنى حسین از من است و من از حسینم و هر چه بر من حرام است برحسین نیز حرام است )) ((14)).

نوشته شده توسط : پویا آقاپور

[ نظر]